ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ စုေက်ာ္ေက်ာ္ ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားအေနျဖင့္ လူနည္းစု ျပႆနာကို အေလးအနက္ထားရွိပါသည္။ ပထမဆံုး ေျပာလိုသည္မွာ မၾကာခင္က ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ရခိုင္အေရး အခင္းကိစၥသည္ ၂ ဦး ၂ ဖက္မွ ရာဇ၀တ္မႈ႔ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသည္သာျဖစ္ျပီး လူမ်ဳိးေရး ၊ ဘာသာေရးအေပၚမွာ အေျခမခံပါ။ ဥပေဒမဲ့မႈ႔၊ လာဒ္စားမႈ႔တို႔ကို က်င့္သံုးခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အုပ္ခ်ဳပ္လာသည့္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအေပၚမွာသာ တာ၀န္ရွိပါသည္။
(၃၁) ဖြဲ႔ေသာ ႏုိင္ငံျခား NGOs အုပ္စုအတြက္ ေမးခြန္းကေတာ့ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေနရာယူထားသည့္ စစ္တပ္ႏွင့္ ၄င္း၏မိတ္ေဆြျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက NGOs မ်ား၏ အဆိုျပဳခ်က္ကို နားေထာင္လက္ခံ ပါ့မလား?? နားေထာင္မွာ မဟုတ္သာေသခ်ာသည္။ အဲ့ဒါကိုလည္း NGOs အသိပင္။ ဒီ (၃၁) ဖြဲ႔ေသာ NGO အုပ္စုက လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းသာရွိသည့္ အတိုက္အခံ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ဒီကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ျပီး တြန္းအားေပးႏိုင္မည္လို႔ယူဆလွ်င္ ဒီ NGOs ေတြမွာ တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနျပီဆိုတာကို ေထာက္ျပခ်င္ပါတယ္။
အကယ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေကာင္းမြန္စြာဒီမိုကေရစီ ဖြံ႔ျဖိဳးေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ေနျပီဆိုၾကပါစို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ ဥပေဒျပဳသူမ်ားသည္ ၄င္းတို႔ မဲဆႏၵရွင္မ်ား၏စကားကို နားေထာင္ရမည္ေလာ သို႔မဟုတ္ တိုင္းတပါးက NGOs အုပ္စု၏စကားကို နားေထာင္ရမည္ေလာ ဆိုသည္မွာ စဥ္းစားရန္ရွိသည္။
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ဆိုသည္မွာ သူရဲ႕မူလအဓိပၸာယ္အရ ျပည္သူလူထု၏ ဆႏၵကို ျပည္သူလူထု ကိုယ္စား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားသည္ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကို NGOs မ်ားအေနျဖင့္ သိရွိျပီးသားျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ပါလီမာန္အေနျဖင့္ လ.၀.က ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒကိစၥကို ေဆြးေႏြးမည္ မေဆြးေႏြးမည္ကို မသိရေသးဘဲ ဒီဥပေဒဟာ ဘာေတြထည့္ေဆြးေႏြးမည္ဆို တာကို အၾကံေပးတာ ပညာရွိမဆန္ပါ။ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒသည္ မည္သည့္လူနည္းစု၊ လူမ်ဳိးစု ဤအခြင့္အေရးမ်ားကိုမွ အာမ မခံပါ။
အကယ္၍ ဤ NGOs မ်ားအေနျဖင့္ သူတပါးတိုင္းျပည္မ်ား၏ ဥပေဒျပဳလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ ပါ၀င္စြက္ဖက္ရန္ တာ၀န္ရွိသည္ဟု ယူဆပါက၊ ၎တို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔ေနထိုင္ေသာ တိုင္းျပည္အသီးသီးတြင္ ဥပေဒျပဳလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား၌ မည္မွ်ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့ဖူးပါသလည္း။ မိမိကိုယ္ မိမိ ေမးခြန္းထုတ္ရန္ရွိသည္။ ပိုမိုဆိုးရြားသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္အတိုင္း လ.၀.က ဥပေဒကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမည့္အခ်က္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္အစုိးရႏုိင္ငံမ်ားမွ ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္အတိုင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္လုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိသည္ကို သတိျပဳသင့္သည္။
ဥပမာအားျဖင့္ ကုလသမဂၢအင္အားၾကီး ႏိုင္ငံမ်ားသည္ R2P (Responsible 2 Protect) ဟု ေခၚေသာ စစ္ေရးအရ ၀င္ေရာက္ေျဖရွင္းခြင့္ ဥပေဒကို အသံုးခ်ျပီး Libya ႏိုင္ငံကို က်ဴးေၾကာ္သိမ္းပိုက္ခဲ့ေသာ္လည္း လက္ရွိ Syria ႏိုင္ငံ၏ ျပႆနာတြင္ ဤဥပေဒ အေၾကာင္းကို ထည့္တြင္း စဥ္းစားျခင္းမရွိပါ။ အကယ္၍ ဥပေဒ တစ္ရပ္သည္ ႏိုင္ငံတကားအဆင့္ျဖင့္ သက္ေရာက္ရွိရမည္ဟု ယူဆပါက ဤ NGOs မ်ားအေနျဖင့္ ကုလသမဂၢကို ေမးခြန္းထုတ္သင့္ပါသည္။ ထုတ္ေကာ ထုတ္ဖူးပါသလား?? ဤေနရာမွာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေျပာလိုသည့္အခ်က္မွာ ကမာၻမွာ ျပီးျပည့္စံုသည့္ ဥပေဒမရွိပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ဥပေဒတိုင္းသည္ မိမိႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသား အခြင့္အေရးမ်ားကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္သာျဖစ္သည္။
ေနာက္ထပ္ဥပမာ တစ္ခုကေတာ့ ကမာၻ႔အင္းအားအၾကီးဆံုး၊ ဒီမိုကေရစီ အထြန္းကားဆံုး အေမရီကန္ႏိုင္ငံမွ ယေန႔ထုတ္ျပန္ထားေသာ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဥပေဒ (NDAA, National Defense Authorization Acts) ႏွင့္ တိုင္းတပါးသား မြတ္စလင္မ်ားကို ဥပေဒမဲ့ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေသာ Guatanamo အက်ဥ္းေထာင္ ကိစၥတို႔ျဖစ္ျပီး။ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးဥပေဒသည္ အေမရီကန္ႏိုင္ငံ၏ အဖြဲ႔အစည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဥပေဒကို ဆန္႔က်င္ျပီး၊ Guatanamo အက်ဥ္းေထာင္သည္ ႏိုင္ငံတကာဥပေဒကို ခ်ဳိးေဖာက္ရာေရာက္သည္ကို ဤ NGOs မ်ားအေနျဖင့္ သိပါသလား။ သိသည္ဆိုပါက NGOs မ်ားအေနျဖင့္ ဥပေဒမူၾကမ္းမ်ား အၾကံျပဳခ်က္မ်ား အေမရီကန္အစိုးရကို ေပးပို႔ခဲ့ဖူးပါသလား။ အေမရီကန္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိႏိုင္ငံ၏ အက်ဳိးစီးပြားထက္ တိုင္းတပါး NGOs မ်ား၏ အၾကံဥာဏ္ကို လက္ခံလိမ့္မည္ဟု ကၽြႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ မယူဆပါ။
ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ ဆႏၵကို မေလ့လာပဲ ဤ NGOs မ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔ ထင္ရာ ျမင္ရာမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သဘာ၀ အေျခအေနကို မေလ့လာဘဲ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေနပါက မိမိတို႔၏၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး ကူညီေဆာင္ရြက္မႈမ်ားသည္ အလဟႆ ျဖစ္ေနမည္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ သတိေပးလိုက္သည္။
အလုပ္အမႈေဆာင္ဗဟိုေကာ္မတီ
အလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီအဖြဲ ့ဝင္မ်ား
0 comments:
Post a Comment