အဂတိ လိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျပည္သူတို႔မွာ တာဝန္ရွိ

တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို တကယ္တမ္း စတင္ လုပ္ေဆာင္ရတဲ့ ေနရာဟာ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးႏိုင္မွ --- ထပ္ၿပီး ေျပာရရင္ အစိုးရနဲ႔ လူထု ႏွစ္ရပ္စလံုးအေပၚ တရားဥပေဒ စိုးမိုးႏိုင္မွ အဂတိ လိုက္စားတာ အပါအဝင္ အျခားကိစၥေပါင္းမ်ားစြာကုိ တိုက္ဖ်က္ႏိုင္မွာ၊ ျပဳျပင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဂတိလိုက္စားမႈကို တိုက္ဖ်က္ရာမွာ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခအေနအရ အစိုးရရဲ႕ အမိန္႔၊ ေၾကညာခ်က္၊ စည္းကမ္းေတြနဲ႔ မလံုေလာက္တဲ့အတြက္ ဥပေဒျပဌာန္းေပးရတာ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းသြားပါၿပီ။

ဒါဟာ ရွက္စရာကိစၥ မဟုတ္ဘဲ ဂုဏ္ယူစရာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝမ္းသာအားရ ႀကိဳဆိုရမယ့္ ကိစၥလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတိုင္းဟာ အဂတိလိုက္စားမႈကို တိုက္ဖ်က္ေနၾကၿပီး ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ရင္းနဲ႔ ဂုဏ္ယူေနၾကပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခုဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္ဟာ မွန္ကန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ေျခခ်ႏိုင္ဖို႔ အားယူေနပါၿပီ။ နည္းနည္းေတာ့ ဒယိမ္းဒယိုင္ ျဖစ္ေနတာ ရွိပါတယ္။ ပိုၿပီးအားေကာင္းလာေစဖို႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္းေတြကို အားျဖည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရည္အခ်င္း မျပည့္ဝသူေတြေနရာမွာ ျပည့္ဝသူေတြနဲ႔ အစားထိုးရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္မွန္သမွ်ဟာ ျပည္သူ႔အက်ဳိးစီးပြားကိုသာ ဦးထိပ္ပန္ဆင္ သယ္ပိုးေနတာ ျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ကို ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခံရတဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြက အျမဲသက္ေသထူ ထိန္းသိမ္းေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

မၾကာခင္ ထြက္လာေတာ့မယ့္ အဂတိ တိုက္ဖ်က္မႈ ဥပေဒၾကမ္းကို ျပည္သူေတြအားလံုးက ေလ့လာၾကပါ။ လိုအပ္တာေတြကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေထာက္ျပၾကပါ။ အဂတိလိုက္စားမႈကို ဒီတႀကိမ္မွာ လံုးဝ အျမစ္ျပတ္ တိုက္ဖ်က္ႏိုင္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဂ်ပန္၊ စင္ကာပူတို႔လို ခိုင္မာတဲ့ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈမ်ဳိးကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ရယူႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆံုးရွံဳးသြားတာေတြကိုလည္း ျပန္လည္ရယူႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

စက္မႈစီမံကိန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံျခားနဲ႔ ႏိုင္ငံပိုင္ ေငြရင္းျမွပ္ႏွံမႈေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား အဂတိ လိုက္စားမႈေတြ ရွိေနသေရြ႕ တိုင္းျပည္မတိုးတက္ဘဲ ခရိုနီေတြသာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ တိုက္ဖ်က္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ ဘာေၾကာင့္ အဂတိလိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ဥပေဒ လိုအပ္သလဲလို႔ သိႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္သူေတြမွာ အစိုးရကို ဝိုင္းဝန္း တည့္မတ္ ထိန္းေက်ာင္းဖို႔ တာဝန္ရွိပါတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္လည္း ရွိပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရးစနစ္မွာ အစိုးရကို ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္ထားတာ ျဖစ္ၿပီး၊ အစိုးရဘက္က တာဝန္မေက်ရင္ ေနာက္ထပ္ အစိုးရအသစ္နဲ႔ အစားထိုးပိုင္ခြင့္ေတာင္ ရွိပါတယ္။

ျပည္သူေတြ မပါရင္၊ ျပည္သူေတြက လစ္လ်ဴရႈထားရင္ အစိုးရကို လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ဖို႔ ခြင့္ျပဳထားသလို ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ အရွင္းဆံုးကေတာ့ … ျပည္သူက အစိုးရကို ႀကိဳးဆြဲ တည့္မတ္ေပးရတာသာျဖစ္ၿပီး အစိုးရက ျပည္သူကို ႀကိဳးဆြဲ ထိန္းေက်ာင္းေပးရတာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္က ဥပေဒျပဳရပါတယ္။ ဒီအတြက္ ျပည္သူေတြက လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာ (Mandate) ေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာကို ျပည္သူေတြအတြက္ မွန္မွန္ကန္ကန္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစေအာင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကို ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ရတယ္လို႔ လူအမ်ား သိေနၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လိုအပ္သလို ထိန္းေက်ာင္း တည့္မတ္ေပးရပါေသးတယ္ကိုလည္း သိထားၾကရပါမယ္။

စစ္အစိုးရကေန အရပ္သားအစိုးရကို ေျပာင္းလာရံုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီလို မေခၚႏိုင္ေသးပါဘူး။ အာဏာရွင္စနစ္ ေအာက္ကေန လြတ္ေျမာက္လာရံုနဲ႔လည္း ဒီမိုကေရစီ ပန္းတိုင္ေရာက္ၿပီလို႔ မဆိုႏိုင္ေသးပါဘူး။ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလမွာ ကနဦးအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ အေျခခံဥပေဒ၊ လႊတ္ေတာ္၊ ရပိုင္ခြင့္မ်ားစတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အေျခခံေတြ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ႏွစ္ခုနဲ႔လည္း ထပ္မံ ေပါင္းစပ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ပထမလြတ္ေျမာက္ျခင္းဟာ လူတိုင္း အေၾကာက္တရားမွ လံုးဝ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ဒုတိယလြတ္ေျမာက္ျခင္းေတာ့ အဂတိလိုက္စားမႈ၊ အာဏာအလြဲသံုးစားမႈမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

လြင္ေအာင္စိုး

၁၈-၃-၂ဝ၁၂



ဆက္စပ္သတင္း - EMG -

Posted in: ၿဖန္႔ေ၀ၿခင္း