“ဇြန္လကစလို႔ စာေပစိစစ္လုပ္ငန္းမ်ားနိ႒ိတံပါၿပီ”

စာနယ္ဇင္းေကာင္စီ ဖြဲ႕စည္းအၿပီး ဇြန္လအတြင္းမွစကာ စာ ေပစိစစ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား လံုး၀ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ ေၾကာင္း စာေပစိစစ္ႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ဌာန ဒုတိယၫႊန္ ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးတင့္ေဆြက ေျပာၾကားသည္။

“ဇြန္လကစလို႔ စာေပစိစစ္လုပ္ငန္းမ်ား နိ႒ိတံပါၿပီ”ဟု ဦးတင့္ေဆြကေျပာၾကားသည္။
ပံုႏွိပ္မီဒီယာေလာကရွိ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးမွ စာေပ ပညာရွင္မ်ားစာေပကုိယ္စားလွယ္မ်ားပါ၀င္သည့္ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီ (Press Council)ကိုဖြဲ႕စည္းႏုိင္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္လ်က္ရွိၿပီး ယင္းစာနယ္ဇင္း
ေကာင္စီတြင္ လတ္တေလာ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသတင္းစာဆရာမ်ားအသင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဂ်ာ
နယ္လစ္ကြန္ရက္ႏွင့္ ျမန္မာစာ နယ္ဇင္းသမဂၢတို႔မွ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားျဖင့္ အေျချပဳဖြဲ႕စည္းသြား မည္ျဖစ္သည္။

ယင္းေကာင္စီဖြဲ႕စည္းၿပီးသည္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးရက္ ေသခ်ာသတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသးေသာ္လည္း ဇြန္လအတြင္း စာေပစိစစ္ ျခင္း လံုး၀လုပ္ေတာ့မည္မဟုတ္ ဟု ဦးတင့္ေဆြကဆုိသည္။

“စာေပစိစစ္ေရး႐ံုးကေတာ့ ရွိေနဦးမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ စာေပစိစစ္ျခင္းေတာ့ လံုး၀လုပ္ေတာ့မွာ မဟုတ္
ပါဘူး”ဟု ဦးတင့္ေဆြကေျပာသည္။
ဦးတင့္ေဆြသည္ စာေပစိစစ္ႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ဌာန ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္မွ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနေအာက္သို႔ေျပာင္းခ်ိန္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွ စတင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးတင့္ေဆြသည္ တပ္မေတာ္အရာရွိ ဗိုလ္မွဴး(အၿငိမ္းစား)တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ရဲရင့္တင့္ေဆြ
ကေလာင္အမည္ျဖင့္ စာေပေရးသားေနသူတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္းမွ ယေန႔အထိ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း စာေပစိစစ္ႏွင့္ မွတ္
ပံုတင္ဌာနတြင္ တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ားက စိစစ္တည္းျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ တပ္မေတာ္(ၾကည္း)မွ ဗုိလ္မွဴးအဆင့္ သံုးဦးႏွင့္ တပ္မေတာ္ (ေရ)မွ ဒုတိယဗုိလ္မွဴးႀကီးႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ အရာရွိမ်ား အရပ္ဘက္ေျပာင္းကာ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးတာ၀န္ျဖင့္ စိစစ္ႀကီးၾကပ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ဦးတင့္ေဆြက ဒုၫႊန္ခ်ဳပ္ရာထူးျဖင့္ စာေပစိစစ္လုပ္ငန္းမ်ားကို လက္ရွိၫႊန္ၾကားေရးမွဴးႏွင့္အတူ တာ၀န္ယူေနဆဲျဖစ္သည့္အတြက္ စာေပစိစစ္မႈမ်ား ဇြန္လတြင္ ဆံုးခန္းတုိင္ခဲ့ပါလွ်င္ ဦးတင့္ေဆြသည္ စာေပေရးသားမႈမ်ားကို စိစစ္ျဖတ္ေတာက္ရသည့္ တာ၀န္ယူခဲ့ရေသာ ေနာက္ဆံုး တပ္မေတာ္ အရာရွိတစ္ဦးျဖစ္လိမ့္မည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမ ၁၇ ရက္က ဦးတင့္ေဆြ၏ စာေပစိစစ္႐ံုးခန္း တြင္ သီးသန္႔သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္မ်ားကို ေဖာ္ျပလိုက္ရပါသည္။

အခု စာေပစိစစ္ေရး လံုး၀မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ ဗိုလ္မွဴး။
- စာေပစိစစ္ေရး မရွိေတာ့ဘူး ဆိုတာထက္ စာေပစိစစ္ေရးလုပ္ငန္းမရွိေတာ့ဆိုတာ ပိုမွန္မယ္။ ဇြန္လကစၿပီးေတာ့ စာေပစိစစ္လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး။စာေပစိစစ္ေရးအေနနဲ႔ အခု လတ္
တေလာ ဘယ္လုိသတင္းေဆာင္းပါး သံုးသပ္ခ်က္ ေရးသားမႈေတြကုိ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခြင့္ေပးဖို႔ စဥ္းစားခ်င့္ ခ်ိန္ေနရတုန္းျဖစ္မလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ တကယ္တားေနရတယ္ဆိုတာထက္ စဥ္းစားေနရတဲ့ဟာကေတာ့ အမ်ိဳး သားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးပါပဲ။ အဲဒီမွာ အစိုးရရွိတယ္။ လႊတ္ေတာ္ရွိတယ္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ ရွိတယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ ကိုင္ေတြရွိတယ္။ တပ္မေတာ္ရွိတယ္။ အားလံုးက မ်က္ႏွာတစ္ခု ေပၚမွာ ဆံုေနတဲ့သေဘာရွိတယ္။ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ နားလည္မႈမရခဲ့တာ အၾကာႀကီးပဲ။ အခုက အေကာင္းဆံုး အေနအထား ေရာက္ၿပီလို႔ ထင္တယ္။ အဲဒီအေျခအေနမွာ အေရးအသားတစ္ခုခုေၾကာင့္ အခုလက္ရွိ အေနအထားေလး ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားမလား။ အဲဒါကို ခ်ိန္ဆရတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ စိစစ္ေရးက ဘာေတြေျဖ ေလွ်ာ့ေနသလဲ ေမးရင္ အဲဒီဟာက လြဲလုိ႔ က်န္တာ ဘာမွမရွိဘူး။
တခ်ိဳ႕ကေျပာတယ္။ လတ္တေလာ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ကို ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ရွိၿပီလုိ႔ ေျပာတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ေတာ့ အဲဒီကိန္းဂဏန္းကို ေျပာတဲ့သူေတြကေတာ့ ေျဖေလွ်ာ့မႈအေရအ တြက္ေပၚမွာပဲ ၾကည့္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ တကယ့္စာေပစိစစ္ေရးအႏွစ္သာရမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာတယ္လို႔ သိပ္မထင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ခုနကေျပာတဲ့ အမ်ိဳးသားစည္း လံုးညီၫြတ္ေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္ ကေန ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ တစ္ခါတေလ ၇၀ ရာခုိင္ ႏႈႈန္းျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ အဲဒါက ျဖစ္ ႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကို ေနာက္ ေၾကာင္း ျပန္သြားမယ့္ ေရးသားမႈမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္းပါ ရင္ ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖဳတ္တယ္။ တစ္မ်က္ႏွာလံုးဆိုရင္ တစ္မ်က္ႏွာလံုးျဖဳတ္တယ္။ က်န္တာကေတာ့ အားလံုးေပးေနတာပါပဲ။

၂၀၀၄ မတိုင္ခင္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ မူ၀ါဒနဲ႔ စီမံမႈေပါ့။ အခု ဗိုလ္မွဴးတို႔ျပန္ၾကားေရး လက္ထက္မွာေရာ။
အဲဒါကို ေျပာရရင္ ၁၉၈၈ မတုိင္မီအထိ စာေပစိစစ္ေရးဆိုတာ ရက္သတၱပတ္တုိင္းရဲ႕ တစ္ရက္
ရက္မွာ ဘုတ္အဖြဲ႕အစည္းအေ၀းေတြကေနသြားတာ။ အခု ဗီဒီယိုဆင္ဆာ ထုိင္ၾကသလုိမ်ိဳးပဲ။ SBတို႔
ဘာတုိ႔ အကုန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာရွိတဲ့ ၫႊန္မွဴးေတြက ဦးစီးၿပီး လုပ္ခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ျပည္ထဲေရးေအာက္မွာေပါ့။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းက်မွ ေထာက္လွမ္းေရး ရဲ႕ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈက ပိုႀကီးလာတယ္။ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္တုန္းက အဲဒီေလာက္မႀကီးဘူး။ အဲဒီေတာ့သူတို႔လက္ထက္မွာ ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ မူ၀ါဒေပါ့။ ျပန္ၾကားေရးလက္ထက္မွာေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရး အစည္းအေ၀းက လမ္းၫႊန္မႈ
နဲ႔သြားတာ။

စာေပစိစစ္ကလူေတြက နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလာတယ္။ ကင္ေပတုိင္ေတြလုိ႔ နာမည္တပ္ခံရလာတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ ဗိုလ္မွဴးျဖတ္သန္းလာတဲ့ ခုနစ္ႏွစ္တာကာလ အတြင္းမွာ ဗိုလ္မွဴး ျဖတ္ေတာက္တားျမစ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေရးသားသူေတြအေပၚ အားေတာင့္အားနာမိတာ ေနာင္တရမိတာမ်ိဳး ျဖစ္မိလား။
တကယ္အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ အဲေလာက္ႀကီးႀကီးမားမားေပါ့ေလ။ အားေတာင့္အားနာ ျဖစ္ရေလာက္ေအာင္ မေတြ႕ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူေတြ အားလံုး အသိကလည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒီေလာက္လည္း ပိုမေရးရဲဘူး။ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ စာေရးဆရာေတြရဲ႕ ေရးသားမႈေတြကို အဲဒီဟာက ခြင့္ျပဳလုိ႔ မရဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ရရင္လည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာေပးလို႔ကို မရလုိ႔ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအတြက္ကို အားနာတယ္လို႔ မေတြးမိဘူး။
မလိုအပ္ဘဲနဲ႔ ၾကန္႔ၾကာေနတာေတြေပးသင့္လ်က္နဲ႔ ေအာက္ကလူေတြမေပးလုိက္လို႔ နစ္နာသြားရတာ ေတြ အဲဒါမ်ိဳးေတြက်ေတာ့ မူ၀ါဒအရ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႐ံုးထဲမွာျဖစ္တဲ့ မွားယြင္းမႈေတြအတြက္ေတာ့ ေတာင္းပန္သင့္တာေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ မူ၀ါဒအရကေတာ့ မရွိဘူး။ တာ၀န္အရလုပ္တယ္။ သို႔ေသာ္ ဒီလုိမ်ိဳး စစ္ေနတာႀကီးက ေခတ္နဲ႔မဆီေလ်ာ္ဘူးဆိုတာ နားလည္တယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ခံစားခဲ့ရဖူးတယ္။ စာ အုပ္တင္တယ္။ ၁၃ လၾကာမွ စာအုပ္ျပန္ရတယ္။ ဒီမွာ ၫႊန္မွဴး မျဖစ္ေသးဘူး။

မီဒီယာသမားေတြနဲ႔ ေျပာဆို ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ ျပႆနာေတြ ရွင္းရတဲ့အခါမွာ ဗိုလ္မွဴးတို႔အေနနဲ႔ အာဏာျပတာေတြ အရွိန္အ၀ါသံုးတာေတြရွိလား။ ဘယ္လုိ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ဆက္ဆံေရး တည္ေဆာက္ေျဖရွင္းခဲ့ရလဲ။
ဟုတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ အမိန္႔အာဏာျပတယ္ဆိုတာ ျပခ်င္လို႔ ျပတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ မျဖစ္မေနေပါ့ေနာ္။ အတတ္ႏုိင္ဆံုးလည္း လုပ္ေပးေနတဲ့ၾကားထဲမွာ ျဖစ္လာရင္ စိတ္ဆိုးၿပီးေတာ့ တဒဂၤေျပာတာမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အေျခခံ စိတ္ဓာတ္ကေတာ့ ဂ်ာနယ္တစ္ ေစာင္ တစ္ခုခုရွိလို႔ ေခၚေျပာရရင္ ေတာင္ မွန္ပါေစဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ ေခၚေျပာရတယ္။ ရန္ဘက္ေတြလို မေျပာခ်င္ဘူး။ အရွိန္အ၀ါ အမိန္႔အာဏာေတြနဲ႔ မေျပာခ်င္ဘူး။

ေျဖရွင္းခဲ့သမွ် ျပႆနာေတြထဲမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ရွိတဲ့ ကိစၥေတြ ကေတာ့ဘာျဖစ္မလဲ။
ပထမဆံုးစေတြ႕တာက The Voice ဂ်ာနယ္ထဲမွာပါတဲ့ ရန္ကုန္စက္မႈေက်ာင္းသတင္း။ အဲဒီေနာက္ ျမန္မာတုိင္းမ္မွာပါတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲကို ထိခိုက္ေစတဲ့ စာသား၀ွက္ထားတဲ့ ေၾကာ္
ျငာကိစၥပါ။ ၿပီးေတာ့ အခ်စ္မွာပါတဲ့ ကိုေစာေ၀ ကဗ်ာ။

ဗိုလ္မွဴးလက္ထက္ ခုနစ္ႏွစ္အတြင္းမွာလူပုဂိဳလ္အဖြဲ႕အစည္းေပါ့၊ အျပင္းထန္ဆံုး အျပစ္ေပးမႈက ဘာျဖစ္မလဲ။
ထုတ္ေ၀သူတစ္ေယာက္ ေထာင္က်သြားခဲ့တယ္ဆုိတာ လံုး၀မရွိခဲ့ဘူး။ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ကိုလည္း တစ္ခါမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ထုတ္ေ၀ခြင့္အၿပီး ပိတ္သိမ္းတယ္ ဆိုတာေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ မရွိခဲ့ဘူး။ Action Time ႏွစ္လပိတ္ခဲ့တာက အဆိုးဆံုးပဲ။ ၿပီးေတာ့ True News ကို တစ္လပိတ္ဖူးတယ္။ က်န္တာေတြကေတာ့ တစ္ပတ္ပိတ္ ႏွစ္ပတ္ပိတ္ေတြက ေတာ့ ရွိဖူးတယ္။

အစုလုိက္အၿပဳံလိုက္ အျပစ္ေပးတာကေတာ့ ၂၀၁၀က ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ေနာ္။
အဲဒါကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေတာ့ပါ။ မေပးဘူး မဟုတ္ဘူး ေပးထားတယ္။ မ ေပးပါနဲ႔ ဆိုတဲ့အမိန္႔လည္း မရွိဘူး။ ေပးပါဆိုတဲ့ အမိန္႔လည္း မရွိဘူး။ ေပးႏိုင္သေလာက္ေလး ေပးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာပဲေျပာေျပာ စုိးရိမ္တာေပါ့ေနာ္။ ဂ်ာနယ္တခ်ိဳ႕က အေပၚကေနတင္ၿပီး ေ၀ၾကေရာင္းၾကတာ။ အတြင္းခြင့္ျပဳထားတာကို။ ဂ်ာနယ္ေတြ မလိုက္နာတာကလည္း အဓိကေပါ့။

အခု ဗိုလ္မွဴးတို႔ ေျပာေနတဲ့ Press Council အေၾကာင္းကို ေျပာပါဦး။ Press Council နဲ႔ စာေပစိစစ္
ေရးကို အစားထိုးလိုက္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။
စာေပစိစစ္ေရးမရွိေတာ့ေသာ္လည္း မီဒီယာနဲ႔ စာဖတ္သူၾကားမွာ မီဒီယာနဲ႔ ဌာနဆိုင္ရာၾကားမွာ ၀ိေရာဓိျပႆနာေတြ conflict ေတြရွိမွာပဲ။ အဲဒါေတြ က်ေတာ့ ဘယ္သူေျဖရွင္းေပးမွာလဲ။ အဲဒါကို လံုး၀လိုအပ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒါကို အဓိက ေျဖရွင္းေပးဖို႔။ အဲဒါသည္ စာေပစိစစ္တာ၀န္ ေတြ ယူတာမဟုတ္ဘူး။ ဟုတ္မွ မဟုတ္တာ။ ေျဖရွင္းေပးမယ့္သူမရွိဘူး။

စာေပစိစစ္တုန္းကေတာ့ တစ္ခုခုဆိုရင္ တစ္ပတ္နား ႏွစ္ပတ္နားေပါ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြေပးတယ္။ အခု PressCouncil က ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိမလဲ။
ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ အစိုးရမင္းမႈထမ္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာမွစြက္ဖက္ၿပီး ၀င္ေျပာစရာ မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ လံုး၀အမိန္႔ အာဏာမရွိဘူး။ ေကာင္စီရဲ႕ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြကို ႏုိင္ငံတကာအဆင့္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီၿပီး ဆြဲရမွာပဲ။ တစ္ပတ္ပိတ္ ႏွစ္ပတ္ပိတ္တယ္ဆိုတာ အာဏာရွင္အစိုးရလုပ္တာ။ သူတို႔ကအဲလိုလုပ္လုိ႔မရဘူး ေလ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကေလ။ သူ႔အ ေနနဲ႔ ႐ႈတ္ခ်တယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ လုပ္လုိ႔ရမယ္ထင္တယ္။ ဒီအတုိင္း
ေတာ့ ကိုယ့္ဟာကုိယ္ ဘယ္လိုထိန္းၾကမလဲ။

အင္ဒိုးနီးရွားပုံစံကုိ ယူထားတယ္ ေျပာတယ္။ အင္ဒိုမွာေတာ့ ဥပေဒအရင္လာၿပီးမွ ေကာင္စီလာတာ။ ဒီမွာက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနသလား။
ေကာင္စီအရင္လာတဲ့ သ ေဘာကလည္း စိစစ္မႈကို ဖ်က္ခ်င္ၿပီ။ စိစစ္ျခင္းဖ်က္လိုက္ရင္ ဒါကို လူႀကီးေတြ စိတ္ပူတယ္။ စိစစ္ျခင္းမရွိဘဲနဲ႔ ဒီအတိုင္းႀကီး သူတို႔ကိုဘယ္လိုထိန္းေက်ာင္းမလဲ။ ဒါေၾကာင့္ပါ။
Press Council ကို မ်ိဳးစံုေ၀ ဖန္ေနၾကတာရွိတယ္။ တကယ့္ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြပါမွာလား။စာေပစိစစ္နဲ႔ ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ နီးစပ္သူေတြပဲ ဒီေကာင္စီကို ခ်ဳပ္ကိုင္သြားမွာလား။

တစ္နည္းအားျဖင့္ PressCouncil က တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔ နာမည္ေကာင္းယူၿပီး ျပန္ၾကားေရးက ျပန္ကိုင္တာမ်ိဳးလား စတဲ့ေ၀ဖန္မႈေတြအေပၚ သံုးသပ္ေပးပါဦး။
အဲဒါကေတာ့ လံုး၀အဆိုး ျမင္တာပဲ။ စာေပေလာကကို စာေပစိစစ္ကို တိုက္႐ိုက္ကုိင္တြယ္မႈေတြရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ထြက္သြားၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အဲလို ျပႆနာေလးေတြ ေပၚလာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မူေတြ စစ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး။ complain ေတြကို ဘယ္သူကိုင္တြယ္ေပးမလဲ။ အဲဒါက မွားတယ္။
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စိစစ္ေရးက ပံုစံခြက္တစ္ခုထဲကို ခ်ထားေပးတယ္လို႔ ခံယူတယ္။ လုပ္ေစခ်င္တယ္။ တာ၀န္ကိုေတာ့ ဒီဘက္က ျမင္တဲ့ဟာကို ေရးတာေပါ့။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကိုယ္လုပ္
ခ်င္တဲ့ပံုစံကို ကိုယ္တုိင္ဆြဲရမွာပါ။

ဒါဆို Press Council က လူေတြကို ျပန္ၾကားေရးက ခန္႔အပ္မွာလား။
အၾကမ္းဖ်င္းကေတာ့ အဲဒီ အသင္းအဖြဲ႕ေတြက ေရြးေပးတဲ့ လူေတြကေန သမၼတဆီတင္ သမၼ တ႐ံုးက ေရြးေပးမွာပါ။

မီဒီယာဥပေဒကေရာ ဘယ္လို အေျခအေနေရာက္ေနၿပီလဲ။
ေရွ႕ေနခ်ဳပ္႐ံုးကို ဒုတိယအႀကိမ္ပို႔ထားတယ္။ ပထမအႀကိမ္ပို႔တုန္းက အဲဒီဥပေဒၾကမ္းက အား လံုးကို မၿခံဳမိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အားလံုး ေဆြးေႏြးၾကည့္လိုက္ေတာ့။ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္႐ံုးကလည္း အႀကံျပဳတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ Print Media Law ပံုႏွိပ္ဥပေဒပဲ လုပ္ေတာ့မယ္။ အဲဒီေအာက္မွာ ဆြဲလိုက္တယ္။ အဲဒီ
ေတာ့မွ Press Council တုိ႔ဘာတို႔ပါလာတာ။ ဒုတိယအႀကိမ္ပို႔ထားတာ။ ေရွ႕တစ္ပတ္ထဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားေဆြးေႏြးရမယ္။ ဇြန္လထဲမွာ အစိုးရအဖြဲ႕ကို တင္ျပမယ္။ အစိုးရက အတည္ျပဳရင္ ဇူလုိင္လလႊတ္ေတာ္မွာ ထပ္တင္ျပမယ္။လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳလိုက္ၿပီဆိုရင္ ၾသဂုတ္မွာ နည္းဥပေဒထုတ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ရမယ္။ ဒါကဥပေဒဘက္ေပါ့၊ တစ္ဖက္ကေတာ့ ေကာင္စီကရွိေနမယ္။

အခ်ိဳ႕မီဒီယာေတြကလည္း ေန႔စဥ္ထုတ္အတြက္ ျပင္ဆင္ေန ၾကၿပီဆိုေတာ့ သတင္းစာေတြရဲ႕ အေျခအ
ေနကေရာ ဘယ္လုိ ရွိပါလဲ။
အဲဒါကေတာ့ ႏွစ္ကုန္ေလာက္ မွ ျဖစ္မလား ထင္ရတာပဲ။ ဥပေဒ လည္း ထြက္ၿပီးမွေပါ့ေလ။ ခ်က္ ခ်င္းလုပ္ဖို႔ေတာ့ မလြယ္ဘူးထင္ တယ္။ တကယ္ေတာ့ စာေပစိစစ္ ဆိုတာ မရွိသင့္ေတာ့ဘူး။ တကယ္ လည္း စာေပစိစစ္က ေျပာရင္ နာလည္း နာခံတာမဟုတ္ဘူး။ စစ္သာစစ္ေနရတာ။ တစ္ခါတေလ မူ၀ါဒအရဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ပါသြားျပန္ေတာ့လည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး။
ဒီေခတ္မွာ ဒါေတြကေတာ့ ဖ်က္ဖို႔ေကာင္းၿပီ။ အခုခ်ိန္မွာ မထားနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ၿပီးသြားၿပီ။ စာ ေပစိစစ္က စာမစစ္ေတာ့ရင္ ဘာမွ ၀င္ပါစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ မွတ္ပံုတင္ရတဲ့ဟာေတာ့ရွိမယ္။

ၿငိမ္းၿငိမ္းႏုိင္- 7Day News Journal

Posted in: သတင္း