ဟုိး..လြန္ခဲ့တ့ဲ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာတုန္းက တစ္ခါတေလ အဲဒါဟာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာအ ၾကာကလို႔ေတာင္ ထင္ရမယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္မဟာ ေအာက္ စဖုိ႔ဒ္ၿမိဳ႕မွာ ကၽြန္မသားငယ္ အလက္ဇန္းဒါးနဲ႔အတူ Desert Island Discs ေရဒီယိုအစီအစဥ္ ကို နားေထာင္ေနခဲ့မိပါတယ္။
ဒီအစီအစဥ္ဟာ နာမည္ႀကီးအစီ အစဥ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး (ကၽြန္မ သိရ သေလာက္လည္း ဆက္ၿပီး နာ မည္ႀကီးဆဲ)ျဖစ္ကာ အဲဒီမွာ ဘ၀ နယ္ပယ္ေပါင္းစံုက ပုဂိၢဳလ္ေတြကို လူသူေ၀းတဲ့ကၽြန္းတစ္ခုမွာေသာင္ တင္ရတဲ့အခါ(သူတုိ႔အႀကိဳက္) ဓာတ္ျပားရွစ္ခ်ပ္၊ သမၼာက်မ္းစာနဲ႔ ရွိတ္စပီးယားစာေပါင္းစုမပါ (သူ တုိ႔အႀကိဳက္) စာအုပ္တစ္အုပ္အ ေၾကာင္းနဲ႔ ကုိယ္လိုခ်င္တဲ့ ဇိမ္ခံ ပစၥည္းတစ္ခုအေၾကာင္းကိုေျပာဖုိ႔ ဖိတ္ၾကားေဟာေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ စီအစဥ္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ႏွစ္ ၿခိဳက္ေက်နပ္မိၿပီး အလက္ဇန္းဒါး က ကၽြန္မကိုေမးပါတယ္။ ဒီ Desert Island Discs အစီအစဥ္ မွာ စကားေျပာဖုိ႔ ဖိတ္ၾကားခံ ေကာင္း ခံရမယ္လို႔ ေမေမေတြး ဖူးလားတဲ့။ ““ဘာေၾကာင့္မျဖစ္ႏုိင္ ရမွာလဲ”” ကၽြန္မ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ျပန္ေျပာမိတယ္။
ဒီအစီအစဥ္မွာ ပါ၀င္တတ္တာ နာမည္ေက်ာ္ေတြ ခ်ည္းပဲဆိုတာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ သူသိထားေပမယ့္ တကယ့္စိတ္ ၀င္တစားနဲ႔ သူက ကၽြန္မကို ဘာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ကၽြန္မကိုဖိတ္ ၾကားလိမ့္မယ္ထင္သလဲလို႔ ေမးပါ တယ္။ ကၽြန္မလည္း တစ္ခဏ ေလာက္စဥ္းစားၿပီး အေျဖေပးမိ တယ္။ ““ဘာေၾကာင့္လဲဆို အေမ က စာေပႏုိဗယ္ဆုဆြတ္ခူးခံရလို႔ အဖိတ္ခံရေကာင္းခံရမွာေပ့ါ””လို႔။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ႏွစ္ဦးရယ္မိ ၾကေရာ။ ဒီအလားအလာျဖစ္ႏုိင္ ေျခဟာ ေက်နပ္စရာေကာင္းေပ မယ့္ ျဖစ္ႏုိင္ခဲလွပါတယ္။အခုေတာ့ ဒီအေျဖကို ဘာ ေၾကာင့္ ကၽြန္မ ေပးရလဲမမွတ္မိ ေတာ့ပါဘူး။
ျဖစ္ႏုိင္တာက ကၽြန္မ ဟာ အဲဒီ မၾကာခင္ေလးက ႏုိဗယ္ ဆုရသူတစ္ဦးေရးတဲ့ စာအုပ္တစ္ အုပ္ဖတ္ထားမိေတာ့ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီအခ်ိန္က Desert Island မွာပါတဲ့ နာမည္ႀကီးတစ္ဦးဦးဟာ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာေရးဆရာျဖစ္ ေနတာမ်ဳိး ျဖစ္ေကာင္ျဖစ္ႏုိင္ပါ တယ္။ ၁၉၈၉ မွာ ကြယ္လြန္သူ ကၽြန္မခင္ပြန္း မိုက္ကယ္အဲရစ္ ဟာ ကၽြန္မရဲ႕ ပထမအႀကိမ္ ေန အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ကာလအတြင္း ကၽြန္မကိုေတြ႕ဖို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါ တယ္။ သူက ကၽြန္မကို မိတ္ေဆြ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဂၽြန္ဖင္းနစ္က ကၽြန္မကို ႏုိဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ဆန္ခါတင္းစာရင္းအတြက္ အဆုိ ျပဳထားေၾကာင္းေျပာပါတယ္။
အဲဒီတစ္ႀကိမ္မွာ ကၽြန္မရယ္မိ တယ္။ ႐ုတ္တရက္ေတာ့ မိုက္ ကယ္လည္း အံ့ၾသသြားပံုပါပဲ။ ဒီေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မဘာေၾကာင့္ ရယ္ေမာမိလဲဆိုတာ သူနားလည္ သြားတယ္။ ႏုိဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု တဲ့လား။ ေက်နပ္စရာ အလားအ လာတစ္ခု။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ ေလး မျဖစ္ႏုိင္တာေပပဲ။ ဒါ့ ေၾကာင့္ ႏုိဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုကုိ ကၽြန္မ တကယ္ခ်ီးျမႇင့္ခံလိုက္ရ ေတာ့ ကၽြန္မ ဘယ္လိုခံစားခဲ့ရပါ သလဲ။ ဒီေမးခြန္းက ကၽြန္မဆီ အႀကိမ္မ်ားစြာေပၚလာတယ္။ ဒါဟာ တကယ္လည္း ကၽြန္မအ တြက္ ႏုိဗယ္ဆုဆုိတာ ဘာကိုဆုိ လိုတာလဲဆိုတာကိုစူးစမ္းၾကည့္ဖုိ႔ နဲ႔ကၽြန္မအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆို တာ ဘာကိုဆုိလိုတာလဲဆုိတာကို စူးစမ္းဖုိ႔အသင့္ေတာ္ဆံုးအေျခအ ေနပါပဲ။အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ႀကိမ္ဖန္ မ်ားစြာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။
တစ္ည ေနမွာ ေရဒီယိုကေန ႏုိဗယ္ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးဆုကို ကၽြန္မ ဆြတ္ခူးခဲ့ ၿပီလို႔ သတင္းၾကားခဲ့ရတာပါ။ အံ့ ၾသစရာတစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ ဒီသတင္း ဟာ အတူတြဲျဖစ္လာခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္က အဲဒီ မတုိင္ခင္တစ္ပတ္ကပဲ ေရဒီယို အသံလႊင့္ဌာန အေတာ္မ်ားမ်ား မွာ ေသခ်ာေပါက္ ဆုရမယ့္သူ တစ္ဦးအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားခဲ့ ၾကလို႔ပါ။ ဒီမိန္႔ခြန္းကို အၾကမ္း ေရးေနစဥ္အတြင္း ကၽြန္မဟာ ဆု ေၾကညာခံရေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕လတ္ တေလာတံု႔ျပန္မႈက ဘာျဖစ္ခဲ့လဲ ဆိုတာ မွတ္မိဖို႔ အေတာ္ႀကိဳးစား ယူခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မ ထင္တာ ကေတာ့ ေသခ်ာမေျပာႏုိင္ေပ မယ့္ ““အုိး..သူတုိ႔ေတာ့ ဒီဆုကို ငါ့ကို ေပးအပ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကၿပီ”” ရယ္လုိ႔ ဆိုတာမ်ဳိး တစ္ခုခုျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။ အဲဒီတုန္းက ခံစားမႈ ဟာ သိပ္စစ္မွန္ပံုမေပၚပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ့အ ခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္မဟာ ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိယ္လည္း စစ္မွန္တယ္လို႔ မခံစားခဲ့ရလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခံရတဲ့ ေန႔ေတြအတြင္း တစ္ခါတေလမွာ ဆုိ အဲဒါ(ဆုခ်ီးျမႇင့္ခံရျခင္း)ကို ကၽြန္မဟာ တကယ့္ ကမၻာ့ေလာ ကရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုျဖစ္ မေနႏိုင္ေတာ့သလိုကို ခံစားမိတာ ပါ။
ကၽြန္မရဲ႕ ကမၻာဟာ အိမ္တစ္ လံုးျဖစ္ခဲ့တယ္။ မလြတ္လပ္ေပ မယ့္ ေထာင္တစ္ခုထဲမွာပဲ အသုိင္း အ၀ုိင္းတစ္ခုလို အတူတကြေနေန ၾကရတဲ့ တျခားလူေတြရဲ႕ ကမၻာ လည္း ရွိခ့ဲမယ္။ ၿပီးေတာ့ လြတ္ လပ္တဲ့ကမၻာတစ္ခုလည္းရွိမယ္။ ဒါေတြ တစ္ခုခ်င္းစီဟာ ကြဲျပား ျခားနားတဲ့ စၾက၀ဠာတစ္ခုထဲမွာ ကုိယ္ပုိင္သီးျခားအစီအစဥ္နဲ႔ လႈပ္ ရွားေနတဲ့ ျခားနားတဲ့ၿဂိဳဟ္တစ္ခု စီပါပဲ။ ႏုိဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုက ကၽြန္မကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ကၽြန္မ ေနတဲ့ အထီးက်န္ေနရာေလးရဲ႕ အျပင္ဘက္က တျခားလူသား ေတြရဲ႕ ကမၻာဆီ ဆြဲေခၚသြားတ့ဲ အခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ လက္ေတြ႕အရွိဆံုး တရားအျမင္ တစ္ခုကို ျပန္သုိမွီးဖုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ခ်က္ခ်င္းႀကီးျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ရက္ေတြ၊ လေတြၾကာလာၿပီး ဆုနဲ႔ပတ္သက္ လို႔ တံု႔ျပန္တဲ့သတင္းေတြ ေလ လိႈင္းေတြေပၚက ေရာက္လာခ်ိန္ မွာ ႏုိဗယ္ဆုရဲ႕ ထူးျခားမႈကို ကၽြန္မ စတင္သေဘာေပါက္လာပါေတာ့ တယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေပၚ ျမန္ မာ့အယူအဆကို ““ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔ သာယာ၀ေျပာမႈတုိ႔ ကို ဆန္႔က်င္ ကာကြယ္ထားတဲ့ အခ်က္ေတြ ရပ္ဆုိင္းသြားျခင္းမွ ထြက္ေပၚ လာတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ရမႈ””အျဖစ္ ရွင္းျပ ႏုိင္ပါတယ္။ “ၿငိမ္းခ်မ္း”ဆုိတဲ့ ျမန္ မာစကားလံုးကို တိုက္႐ိုက္ဘာ သာျပန္ရရင္ မီးတစ္ခုၿငိႇမ္းသတ္ လိုက္တဲ့အခါ ရလာတဲ့ အက်ဳိးအ ျမတ္ရွိတဲ့ ေအးခ်မ္းမႈ beneficial coolness အျဖစ္ ဘာသာျပန္ႏုိင္ ပါတယ္။ ကမၻာတစ္၀န္းမွာ ဒုကၡ မီးေတြနဲ႔ သေဘာထားကြဲ လြဲမႈမီး ေတြ ေတာက္ေလာင္လ်က္ရွိေနပါ တယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ တုိင္းျပည္မွာ လည္း ေျမာက္ဘက္ဖ်ားေဒသမွာ ရန္လိုမႈ အၿပီးမသတ္ေသးပါဘူး။
အေနာက္ဖက္ေဒသမွာဆုိလည္း ဒီေန႔ ဒီကိုေရာက္လာဖု႔ိ ထြက္လာ တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ခရီးစဥ္ မစတင္မီ ရက္အနည္းငယ္မွာပဲ မီး႐ိႈ႕မႈ၊ သတ္ျဖတ္မႈေတြနဲ႔ လူအုပ္စု အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ မ်ဳိးျဖဳတ္သတ္ ျဖတ္မႈသတင္းေတြဟာ ေျမေပၚ လွ်ံတက္ေနပါတယ္။ ငတ္မြတ္မႈ၊ ေရာဂါဘယ၊ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ခံရမႈ၊ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္မႈ၊ ဆင္း ရဲႏြမ္းပါးမႈ၊ တရားမွ်တမႈကင္းမဲ့ ျခင္း၊ ခြဲျခားဖိႏိွပ္ဆက္ဆံျခင္း၊ အယူအစြဲေတြနဲ႔ အာဃာတ တရားေတြ ဒါေတြဟာ ကၽြန္မတုိ႔ ေန႔စဥ္ စားသံုးေနရတာေတြပါပဲ။ ေနရာတုိင္းမွာ အဖ်က္စြမ္းအား ေတြက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ေတြကို စားသံုးပစ္ေနၾက တယ္။ ကၽြန္မတို႔ ကမၻာႀကီးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ ေအးခ်မ္းမႈကို ထိန္း သိမ္းဖို႔ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့လူ သား ရင္းျမစ္ေတြနဲ႔ ႐ုပ္၀တၳဳေတြကို အဆင္ျခင္မဲ့ သံုးျဖဳန္းမႈကို ေနရာ တုိင္းမွာေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။
Welcome to SeekaHost
3 days ago
0 comments:
Post a Comment