နအဖ အစိုးရဟာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ လုပ္မယ့္ရက္ကိုေတာ့ မေၾကညာ၊ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြပဲ တခုၿပီးတခု ေၾကညာေနပါတယ္။ တေန႔တုန္းကပဲ နအဖ “ျပည္ေထာင္စုေေ႐ြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မ႐ွင္ရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္အမွတ္(၂)”ဆိုတာကို ေၾကညာလိုက္ေတာ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ္လို႔ အားခဲတားသူေတြဆီက စိတ္ပ်က္သံေတြစီကနဲ ထပ္ေပၚထြက္လာပါတယ္။ နအဖရဲ႕ ၀ွက္ဖဲေတြက ကုန္-မကုန္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာရမလိုပါပဲ။ စည္းကမ္း႐ွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီကေပးတဲ့ စေပ့စ္ေလးကိုလည္ပင္း ကိုးေတာင္ေက်ာ္ ေမွ်ာ္ကိုးေနသူေတြမွာ လည္ပင္းကို တပတ္ၿပီး တပတ္ ေႁမြပတ္ခံရသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီလိုအခါမွာ နအဖရဲ႕ပိုက္ဆံမေပးရတဲ့ ေ႐ွ႕ေနေတြဟာ ဒီအခ်င္းအရာေတြကို မသိက်ိဳးကၽြံႁပုၿပီး တျခားအေၾကာင္းအရာေတြကိုပဲ ပုံႀကီးခ်ဲ႕ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ အခုတေလာ သူတို႔ေျပာတဲ့ အထဲမွာေရာ၊ တခ်ိဳ႕အလားတူ “ပညာ႐ွင္” မ်ားထဲကေရာ အေတာ္အေျပာမ်ားလာတဲ့ အသံုးအႏႈန္းသစ္တခုကို သတိထားမိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ “မ်ိဳးဆက္သစ္”ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာ “ႏိုင္ငံရဲ႕ကံၾကမၼာဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအေပၚတည္ေနတယ္”လို႔ ေျပာတဲ့ ေလသံမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိေနပါတယ္။
ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္းႀကီးၿပီဆိုရင္ မ်ိဳးဆက္သစ္ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို အေတာ္ေလး ၾကားလာရတတ္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္အသံုးတည့္တဲ့ ေ၀ါဟာရတခုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေ၀၀ါးလွတယ္၊ ႐ွင္းဖို႔လိုတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ မ်ိဳးဆက္သစ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလူေတြကို ရည္ညႊန္းတာလဲ။ ေနာက္ၿပီး ဘယ္မ်ိဳးဆက္ရဲ႕မ်ိဳးဆက္သစ္လဲ။ နအဖက မျပတ္
ေမြးျမဴေနတဲ့ စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ေျပာတာလား။ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဖိႏွိပ္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ေတြကို ဆန္႔က်င္တိုက္ ပဲြ၀င္ခဲ့သူေတြနဲ႔ လုံး၀မပတ္သက္တ့ဲ အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္မ်ိဳးဆက္သစ္လား။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ မပတ္သက္ဖူးတဲ့လူကို မ်ိဳးဆက္သစ္လို႔ဆိုခ်င္တာလား။ အဲဒီလူေတြဆိုလိုတဲ့
မ်ိဳးဆက္သစ္ဆိုတာက ဗမာျပည္ရဲ႕ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ အာဏာ႐ွင္ဆန္႔က်င္ေရး အစဥ္အလာေတြကေနခြဲထြက္တဲ့၊ အဲဒီမ်ိဳးဆက္ေတြနဲ႔ကင္းလြတ္တဲ့ နအဖ အုပ္စိုးမႈနဲ႔ ရင္အုပ္မကြာႀကီးျပင္းတဲ့ မ်ိဳးဆက္ကို ေျပာေနတာလို႔ ေတြးစရာျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒါျဖင့္ သူတို႔ရည္ညႊန္းတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္နဲ႔မတူတဲ့ တျခားမ်ိဳးဆက္ဆိုတာကေကာ ႐ွိပါသလား၊ ဒီေန႔လို အေျခအေနမွာ ႐ွိႏိုင္ပါသလားလို႔ ေမးေကာင္းေမးလာပါမယ္။ ႐ွိပါတယ္။ ေတာက္ေလွ်ာက္ေပၚေနမွာပါလို႔ပဲ ေျဖရပါမယ္။ ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ေျပာတဲ့ ေခတ္ကေပးအပ္တဲ့ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္မယ့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ဆိုတာ ေခတ္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္၊ ေတာင္းဆိုခ်က္အရ မုခ် ေပၚကိုေပၚေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နည္းတာ၊ ေႏွးတာေတာ့ ႐ွိေကာင္း႐ွိပါမယ္။
ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြရဲ႕ အေရးေတာ္ပံုဟာ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ ခရီးစဥ္ႀကီးကိုရာစုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး မ်ိဳးဆက္တဆက္ကို ေနာက္တဆက္ကဆက္ခံၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕သမားကို မ်ိဳးဆက္တဆက္ၿပီးတဆက္ ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး တြန္းလွန္ခဲ့ရ သလို စစ္အာဏာ႐ွင္ေတြကိုလည္း ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ ခ်ီတိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကပါတယ္။ ေ႐ွ႕မွာလည္း အဲဒီလိုပဲဆက္ၿပီး တိုက္ခ်င္တိုက္ရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုတိုက္ပြဲ၀င္ၾကရာမွာ ေ႐ွ႕က တိုက္ပြဲ၀င္သြားသူေတြ၊ စြန္႔လႊတ္မႈ မ်ိဳးစံုျပဳသြားသူေတြနဲ႔ အဆက္ျဖတ္လို႔ျဖစ္ပါ့မလား။ အလြယ္ေလးစဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ေ႐ွ႕က တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တာေတြ မ႐ွိပဲနဲ႔ ဒီေန႔ တိုက္ပြဲေတြ႐ွိႏိုင္ပါ့မလား။ ႐ွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုမ႐ွိခဲ့ရင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္တို႔၊ န၀တ-နအဖတို႔ ႐ွိႏုိင္ပါ့မလား။ ၁၉၇၄-၇၅-၇၆တိုက္ပြဲေတြနဲ႔ တျခားေျမေအာက္-ေတာတြင္းလႈပ္႐ွားမႈေတြမ႐ွိရင္ ႐ွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု ေပၚေပါက္ႏိုင္ပါ့မလား။ အကုန္လံုးဟာ ဆက္ေနတာပါ။ သမိုင္းေၾကာင္းကို ျဖတ္ေတာက္ဖို႔ႀကံစည္-ႀကံဆတဲ့ အာဏာ႐ွင္ေတြ အႏိုင္ႏိုင္ငံမွာ ေပၚခဲ့ဖူးပါတယ္။ တျခားမေျပာနဲ႔ ဗိုလ္ေန၀င္းကအစ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊအထိ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအခန္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔ က်ိဳးပမ္းခဲ့ၾကတာ အေသအလဲပဲမဟုတ္လား၊ ဒါေပမဲ့ ဒင္းတို႔ ဘယ္မွာ ေအာင္ျမင္လို႔လဲ။ အခုဆိုရင္ နအဖဟာဒါကို လက္ေတာင္ေလွ်ာ့လိုက္ရၿပီ မဟုတ္ပါလား။
ဒါေၾကာင့္ နအဖ နဲ႔ သူတို႔တပည့္လက္သားေတြနဲ႔မတူပဲ မ်ိဳးဆက္သစ္လို႔ ေျပာေနၾကသူေတြက ဒီမ်ိဳးဆက္သစ္ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို ဒီလိုအဓိပၸာယ္ဖြင့္ပါတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ အရင္မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းေတြဟာ အသက္အ႐ြယ္ေၾကာင့္အပါအ၀င္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ရာမွာ အကန္႔အသတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိေနလို႔ သူတို႔ထက္ပိုၿပီး
ထက္ထက္ျမက္ျမက္လုပ္ကိုင္ႏိုင္မယ့္၊ လြန္ခဲ့တဲ့ အေရးေတာ္ပံုေတြရဲ႕အစဥ္အလာေတြ၊ ေကာင္းမြန္ခ်က္ေတြနဲ႔ သင္ခန္းစာေတြကို ဆက္ခံထားတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းေပးတာ၀န္လို႔ ေျပာေလ့႐ွိၾကတဲ့အရာဟာ ေ႐ွ႕ကသြားႏွင့္သူေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက ေပးတဲ့တာ၀န္ကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြလိုလားတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ဆိုတာက ႐ွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုနဲ႔ ခ်က္ႀကိဳးျပတ္ပါတယ္လို႔ အသားယူေျပာေနတဲ့၊ ၇ ရက္ ဇူလိုင္အေရးေတာ္ပုံန႔ဲ ၁၉၇၄ အလုပ္သမား အေရးေတာ္ပုံ၊ ဦးသန္႔စ်ာပနတိုက္ပ၊ြဲ ဆရာႀကီးမိႈင္းရာျပည့္ လႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ ေတာထဲက ေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္လို႔ ျဖစ္ေပၚတာလို႔ သခင္အားရကၽြန္ပါး၀ေျပာေနတ့ ဲ “မ်ိဳးဆက္သစ္” မ်ိဳးကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီဟာေတြက ေခတ္အဆက္ဆက္လက္နက္ခ်ေတြရဲ႕ ဆိုးေမြနဲ႔ အစဥ္အလာကိုဆက္ခံထားၾကတဲ့ အလိုေတာ္ရိမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီသမိုင္းအေကြ႔မွာ လူငယ္ေတြကို ဘယ္လိုမ်ိဳးဆက္သစ္လဲလို႔ စမ္းသပ္မယ့္ အဓိက မွတ္ေက်ာက္ကေတာ့ နအဖရဲ႕ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအေပၚ ဘယ္လို သေဘာထား သလဲဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတႏိုင္ငံလံုး မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ စစ္ကၽြန္ျဖစ္ေစမယ့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို တိုက္ဖ်က္မလား၊ ဒါႀကီးကို မွီၿပီး ကိုယ့္တကိုယ္ ေကာင္းစားမယ့္ လမ္းကို ႐ွာမလားဆိုတာဟာ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြအားလံုးအတြက္ ဓာတုေဗဒ စမ္းသပ္ခန္းထဲက လစ္တ္မတ္စ္ေပးပါပါပဲ။ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊတို႔ နအဖ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အေရးေတာ္ပံုကို ဆက္ခံမယ့္ မ်ိဳးဆက္သစ္လား၊ အာဇာနည္သူရဲေကာင္း အေထာင္အေသာင္းရဲ႕အေရးေတာ္ပံုကိုဆက္ခံမယ့္ မ်ိဳးဆက္သစ္လားဆိုတာ ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ ေ႐ြးျခယ္ဆံုးျဖတ္ရမွာပါ။
ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ ဗမာျပည္ရဲ႕သမိုင္းမွာ ဖြဲ႔စည္းပံုေတြဟာ ႃဖိုဖ်က္လို႔ ႃပိုပ်က္ရတာေတြခ်ည္းပါပဲ။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒဟာ ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔ေျခနဲ႔ဖ်က္လို႔ ပ်က္သြားတာျဖစ္ၿပီး မဆလ စစ္အစိုးရရဲ႕ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကေတာ့ ႐ွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးနဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကတိုက္ဖ်က္လိုက္လို႔ ပ်က္သုဥ္းသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္မွာ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီ အစိုးရကခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ဗမာျပည္ရဲ႕ပထမဆံုးဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒလို႔ဆိုရမယ့္ ဥပေဒဟာလည္း (ကမၻာစစ္ႀကီးကိုေက်ာ္ၿပီးေနာက္) ၁၉၄၆ ခုႏွစ္မွာ ပ်က္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ပ်က္ေစခဲ့တာမွာ အဲဒီတုန္းက မ်ိဳးဆက္သစ္ ႏိုင္ငံေရသမားေတြလို႔ေျပာရမယ့္ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း စသူေတြဦးေဆာင္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုနအဖရဲ႕ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းဖို႔တာ၀န္ဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႕ေခါင္းေပၚကို ေရာက္လာပါၿပီ။
ဗမာျပည္လိုႏိုင္ငံမွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာဟာ မဖ်က္ရင္ မပ်က္ပါဘူးဆိုတာ ႐ွင္းေနပါတယ္။ နအဖ က လွံစြပ္နဲ႔ ေရးထားတဲ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူေတြဟာ ညီညြတ္မႈအင္အားနဲ႔ တိုက္ဖ်က္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီတာ၀န္ဟာ ျပည္သူတရပ္လံုးမွာသာမက အထူးသျဖင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႕ ပုခံုးေပၚမွာ အထင္အ႐ွား က်ေရာက္ေနပါတယ္။
ရဲေဘာ္ ဖုိးသံေခ်ာင္း
0 comments:
Post a Comment